Merak ve ardından gelen felaketler

Konu: Merak ve ardından gelen felaketler Salı Şub. 08, 2011 6:28 pm

Winter Schultz & Malcolm Mourier
Zaman: Gece Yarısı
Online RPG şeklinde olacaktır.

Konu: Geri: Merak ve ardından gelen felaketler Salı Şub. 08, 2011 6:47 pm

Buz mavisindeki gözlerinde herzamanki gibi sinsilik yatıyordu. Yatakhanedeki kızların uyumasını bekliyordu. Zaten noel dolayısıyla Hogwarts'da oldukça az kişi vardı. Bu da onun için bir avantajdı. Winter hiç bir zaman öbür Ravenclaw'lılar gibi olmamıştı. Onlar gibi bütün kurallara uyan, aşırı ders çalışan biri değildi. Zamanında seçmen şapkaya oturduğunda seçmen şapka ona bir Slytherin ile olan farkın sadece zekası olduğunu söylemişti. Ama onlar gibi karanlık düşkünü değildi. Karanlık sadece çıkarlarına gelirse ona itaat etmiş gibi yapardı hepsi bundan ibaretti.

Çıplak ayağını soğuk zemine koyduğunda bir ürperti geçti içinden. Malcolm ile ortak salonda buluşup planladıkları işi yapmanın tam sırasıydı. Gece yarısı olmuştu bile. Narin parmaklarıyla komidinin çekmecesini açıp kütüphanedeki gizli bölümden arakladığı kitabı yavaşça yatağının üstüne koydu. Hareketleri temkinliydi. Yatağının yanına fıtlattığı spor ayakkabılarını ayağına giyip cübbesini üstün geçirdi. Yatağına koyduğu kitabı hırkasının içine koydu. Ve cübbsinin cebinde duran asasını kontrol etti. Bugün ona oldukça ihtiyacı olacaktı.

Ortak salonun merdivenlerinden ağır ağır indi ve sinsice erkekler yatakhanesine süzüldü. Horul horul uyuyan Malcolm' a bakıp iç çekti. "Hey Malcolm uyan." Fısıldadı yavaşça ama nafile Malcolm duymamıştı bile. İşaret parmağıyla omzunu dürttü. Fısıldamadan daha yüksek bir sesle söylendi. " Hadisene Malcolm." Sinirlenmeye başlamıştı. Cübbesinin cebinden asasını çıkarttı. Uyumamaya söz verdiği halde uyuması sinir bozucuydu. "Aguamenti" Asasını sallayıp fısıltı halinde söylediği bu sözler yüzünün ıslanmasına neden olmuştu. Büyücünün uzun saçları yüzüne yapışmış, sinirli bir halde uyanmıştı. Kahkaha atmamak için kendini zor tuttu cadı. Kollarını göğsünde bağlayıp yarı ciddi yarı muzip bir surat ifadesiyle arkadaşına baktı.

V.Sınıf Mesaj Sayısı : 4 Kayıt tarihi : 12/12/10 Yaş : 28

Bu gece… Ne olacaksa bu gece olacaktı işte… Binadaşı ve iyi dostu olan Winter’a eşlik edecekti keşfinde. Bu keşif hem eğlenceli hem de tehlikeli olacaktı. Buu ikisi de biliyordu. Aslında bu yüzden kabul etmişti Malcolm. Ne zamandır eğlenmemişti. Ayrıca Winter’ın onu seçmiş olması koca Ravenclaw’dan hoşuna gitmişti. Gece herkes uyuduğunda çıkacaklardı yola… Bu yüzden her ikisi de yatakhanelerine gitmiş ve herkes uyayana kadar bekleye başlamıştı. O sırada cübbesini yatağına koymuş, asasınıysa cübbesinin cebine koymuştu. Her şey hazır olduğunda soğuk yatağında vücudunu gizleyerek beklemeye başlamıştı. Onu bu halde görmemeleri gerekiyor ve bir şey de belli etmemeleri gerekiyordu. Bu yüzden yatağındaydı. Korktuğu tek şey şuanlık uyumasıydı. Malcolm uykusu aşığı olmasını kimden çektiğini merak ediyordu aslında. Uykuya aşık biri olarak çok uyuyordu Hogwarts'a gelene kadar. Derken uykuyu kafasından uzaklaştırdı. Düşünürse gerçekleşeceğini biliyordu çünkü. Ama yatağından dolunayı izlerken gözleri kapanmış ardından süzülerek uykuya dalmıştı...

Şlap! Gözleri yüzüne boşalan suyla açılmıştı. Başta neler olduğunu anlayamasa da karşısında Winter'ı görünce anlamıştı. Yani korktuğunun başına geldiğini... Ardından nefes nefese kaldığı akciğerlerini bol bol oksijenle doldurup rahatlatmıştı bedenini. Yatağından süzülerek kalkmış ve cübbesini eline aldıktan sonra üzerine geçirerek fısıltı tonunda konuşmuştu. 'Üzgünüm. Hadi gidelim...' Cübbesini geçirdiği gibi Winter'la beraber merdivenlerden inerek sessiz adımlarla ortak salondan çıkmışlardı. Adımları sessiz ama emindi. Dikkatlice de davranıyorlardı tabi birinin karşılarına çıkmasına karşsın. Gerçekten eğleneceklerdi anlaşılan...

Konu: Geri: Merak ve ardından gelen felaketler Salı Şub. 08, 2011 7:27 pm

Cebine tıkıştırdığı ince parşömen kağıdını büyük bir hışırtıyla cebinden çıkarttı. Ona sessiz ol der gibi bakan arkadaşına özür diler gibi bir ifadeyle baktı ve asasıyla parşömen kağıdının üstünde dolaştırdı. Mırıltı gibi çıkan sesi büyülü sözler fısıldıyordu. Kağıdın üstünde kroki şeklinde şekiller oluşmaya başladı bu aradıkları şeyin haritasıydı. Asasının ucundan çıkan ışık beyaz tenine çarpıyor bu onun korkunç gözükmesine neden oluyordu. Renksiz dudaklarının bir kenarı sinsice yukarıya doğru kıvrıldı. Malcolm'a gösterip yasak koridora doğru yürümeye başladılar. İçinde yarı heyecan yarı korku vardı. Yakalansalar büyük bir ceza alacakları kesindi. Kuralları çiğneyen Ravenclaw'lılar olarak bütün hepsinin yüz karası olacaklardı belki. Ama daha önce de başına gelmişti Winter'in . Bir keresinde yasak ormana bile sürgün edilmişti hatta. Alışkındı o yüzden. Hızlı ama sessiz adımlarla kolidora doğru girdiler. Küçük bir çıtırtı sesi duydu cadı. Ani bir reflexle Malcolm'un elini tuttu. Tutmasıyla çekmesi bir oldu. Kolidorun duvarlarının yer değiştirdiğini fark etti. Ardından büyük bir örümcek ordusu etraflarını sardı. Örümcekler öyle parmak kadar olanlarından değildi. Devasa boyluydular. " Malcolm!" Birilerinin duymasına aldırmadan bağırdı. Cadı, büyücü kolundan çekip geldiği yere koşmaya başladı ama geldikleri yerde kaybolmuştu. Çıkmaza girmiş gibiydiler. Sadece bir şeyden emindi. Bu gece ölmeyecekti.

V.Sınıf Mesaj Sayısı : 4 Kayıt tarihi : 12/12/10 Yaş : 28

Yolda yürürken parşömen parçasını çıkarmıştı hışırtıyla cebinden Winter. Daha çok ses çıkarmaması için gözlerimle uyarı yapınca karşılığını özür dileyen gözlerle almıştı. Asasını parşömene tutarak bir şeyler fısıldıyordu o ince dudaklarından. Ardından kroki şekline çevrilmesiyle parşömendekilerin her şey açıklığa kavuşmaya başlamıştı. Bu kadar kolay olacağını sanmıyordu ama. Hemen amaçlarına ulaşıp geri döneceklerini sanmıyordu yani. Ardından yönlerini yasak koridora doğru çevirdiler. Büyük ihtimal ikisi de aynı duygulara sahipti. Korku ve heyecan... İkisi karışınca acayip bir şey oluyordu. Ardından hızlı ama sessizce koridora girdiler ve yürümeye başladılar. Malcolm etrafı süzüyordu ilerlerken. Ardından yüzünü çevirmesiyle Winter'ın soğuk elini ellerinde hissetmesi bir olmuş ama o anda da yok olmuştu. İkisi de durmuştu da. Etrafa dolmaya başlayan örümcekler yüzündendi... Dev örümcekler...

'Malcolm!'

Şokun etkisini Winter'ın sesiyle atlatmış ve cadıyı tuttuğu gibi beraber koşmalarını sağlamıştı. Nerede olduklarını bilmiyorlardı. Üstelik çıkmazdı burası. Büyücü hemen cadıyı arkasında güvene alıp asasını cübbesinin cebinden hızla çıkarıp saldırı pozisyonu almıştı arkalarından gelen örümceklere. Ardından en yakınlarındaki örümceğe doğru savurmuştu asasını dev örümceği hırsla yakma amacıyla.

'Yuspar Avorus Maxima!'

Konu: Geri: Merak ve ardından gelen felaketler Salı Şub. 08, 2011 9:13 pm

Gözlerini kıstı çıkan ışığa. Malcolm'un arkasına sığınmıştı korkak gibi. Ama doğruydu korkmuştu. Bu da kendini korkak hissetmesine neden olmuştu.Gözlerini kırpıştırıp korkaklığından sıyrılmayı denedi güzel cadı. Derin bir nefes alıp asasına sarıldı. "Bombarda Maxima! " Büyük bir patlama meydana gelirken cadı patlamanın etkisiyle sıçrayıp duvara yapıştı. Büyü yarı başarı yarı başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Başarı olan kısımı örümceklerin büyük bir kısmını patlatmasıyla, başarısızlık olan kısmı ise patlamadan kendisininde etkilenmesiydi. Koluna giren cam parçasını son anda farkedip suratını buruşturup çıkarttı. Çığlık atmamak için dilini ısırdı cadı. O yerde otururken sümüklü bir şeyin kollarını sardığını hissediyordu. Ve belini. Kurtulmak için kıvrandı. Ama o kadar güçlüydüler ki kıpırdamak imkansız gibi görünüyordu. Kulak zarlarını delebilecek şekilde bir çığlık attı. Boşuna yasak demiyorlarmış demekki bu kolidora. Böyle bir okul nasıl güvenilir olabilirdi ki? Asasını tutan elini sarmıştı sarmaşık. Buda asanın yere düşmesine neden olmuştu. "Yardım et." diye fısıldayabildi ancak. Ondan sonra da ağızını sarmıştı sarmaşık. Görüntüsü kararmıştı. Midesi bulanıyordu.

V.Sınıf Mesaj Sayısı : 4 Kayıt tarihi : 12/12/10 Yaş : 28

Aniden yardım gelmişti büyücüye cadıdan. Fakat büyüsü ters tepmişti cadıya. Dev örümceklerin hepsini halletmeliydi ama dostunun da ona ihtiyacı olduğunu hissediyordu. Ardından buz gibi gözlerini arkadaki duvara çarpıp yere düşen Winter'a çevirdiğinde elinin kan içinde olduğunu görmüştü. Gerçekten durumu kötüydü. Ardından etrafını saran sarmaşığa benzer bitkiler vücudunu kaplamaya başlamıştı.

"Yardım et." Arkadaşının sesi ne kadar fısıltı tonunda olsa da duymuştu büyücü. Yardım etmeliydi ona... Ardından son kez son kalan dev örümcekleri yok etmeye çalışmıştı. Cadının yaptığı büyüyü yapacaktı kafasının dikine giderek. Ama kurtulmanın tek yolu bu olduğu için denemeliydi. Ardından asasını sıkıca tutup gözlerini kapattı. Konsantre olup haykırdı. 'Bombarda Maxima!' Büyünün işe yarayıp yaramadığını kontrol etmek için gözlerini açtı. Dev örümcekleri göremeyince direkt olarak arkadaşının yanına koşmuştu. Yere yanına diz çökmüştü. Heyecanı son derece yüksekti. Daha işin başlarındaydılar oysa... Ardından artık tamamen kaplanacak olan vücudunu cadının sarmaşıklara dikti gözünü. Bunları hatırlıyordu... Nereden hatırladığını şuan bilemese de bunlardan nasıl kurtulacağını da hatırlıyordu. Bu yüzden asasını gelirken fırlattığı yerden alıp odaklandı ve dudaklarından dökülen kelimelere kulak verdi... 'Lumos Solem...'

Konu: Geri: Merak ve ardından gelen felaketler Çarş. Şub. 09, 2011 1:52 pm

Bu sarmaşılar o kadar güçlüydü ki nefes almakta güçlük çekiyordu güzel cadı. Ne kadar kıvrandıkça o kadar dibe batıyordu. Ölmek istemiyordu. Ama arkadaşı birazdan yetişmezse ölecekti bu sefer gerçekten. Dua etmeye başlasaydı bir çözümü olur muydu? Herkes böyle yapmıyor muydu zaten? Ama o bunu acizlik olarak görüyordu. Sadece bildiklerine ve gördüklerine inanırdı. Belki de bu yüzden kaybediyordu bir çok şeyi. Tam o anda gözleri kör edecek kadar güçlü bir ışık gördü. Sarmaşıklar onu bırakmıştı. Alamadığı oksijeni biraz daha almaya çalıştı ve öksürdü. Dudakları ve gözlerinin altı havasızlıktan mos mor olmuştu. Arkadaşından destek alarak kalktı ayağa. Kolları sıkılmaktan morarmış. Kanayan sol kolu ise baskıdan kanaması durmuştu. Elini başının üstüne koyup bir iç çekti. "Daha ne kadar var? " Bunun bu kadar basit olmayacağını kendisi de biliyordu. Belki çok daha kötüleriyle karşılaşacaktılar. Geri dönüşü de yoktu zaten. Ya öleceklerdi yada o taşı alıp kurtulacaklardı. Ravenclaw zekalarını kullanmaları gerekiyordu. Zeminden bir kıpraşma hissetti cadı. Yer titriyordu. Donuk ve sorgulayan gözlerle arkadaşına bakarken yer balçık gibi bir sıvıya dönüştü. Batıyorlardı. YApılması gereken tek bir şey vardı oda haraket etmemekti. Arkadaşının koluna sım sıkı tutundu cadı. Ve yumuşayan zemin onları baika bir yere götürdü. "Neredeyiz biz? " Zifiri karanlıkta sadece gözüken portakal şeklinde bir ay ve uluyan kurt sesleri.

[/quote]

V.Sınıf Mesaj Sayısı : 4 Kayıt tarihi : 12/12/10 Yaş : 28

'Daha ne kadar var?'Sarmaşıkların büyücünün başarılı büyüsüyle çekilmesi bir oh çektirmişti. Cadı nefes alırken büyücü de olanların yorgunluğunu atmaya çalışıyordu. Ardından yerin titremesiyle kafasını kaldırmış ve cadının boş ve anlam veremediği bakışlarla karşılaşmıştı. Yer bir balçığa dönüşmüşmesiyle cadının kollarını sımsıkı kollarıyla durmuştu. Kıpırdamıyorlardı. Balçık onları bir yere sürüklemişti. Burası Hogwarts'ın dışı gibiydi. Ama nasıl ?... Bu soru oluşmuştu büyücünün zihninde. Anlam veremiyordu bu olana. Aniden bir balçıkla dışarıya çıkmışlardı. Bu gerçekten çok anlamsızdı. Cadı kollarını çekmişti büyücüden ardında. Dolunay ve uluyan kurtlara bakılırsa bu gerçekleşmişti. 'Neredeyiz biz?' Cadının sorusuna cevap vermek gereksinimde bulunsa da diyecek bir şeyler bulamamıştı. Ardından dudaklarını açıp ne geldiyse aklına o süzülmüştü dudaaklarından. 'Bilmiyorum...Bu, nasıl oldu anlayamıyorum ?' Demişti anlamsız bir tonda. Buranın halen gerçek olmadığına inanıyordu ama uluyan kurtlara göre burası tamamen gerçekti. Büyücü bir iki tur attı etrafı süzerekten. Ardından yine ağzını açıp narince süzülmesine izin vermişti kelimelerin.

'Burası gerçek değil...'